Vogels gaan dus schuilen voor de storm. Ze proberen een veilige plek te zoeken in hagen of onder gebladerte. In elk geval een plaats, zo laag mogelijk bij de grond want, hoe lager bij de grond, hoe warmer het verblijf. Zo zijn ze beschermd tegen de natuurelementen die op hen zouden kunnen inbeuken en hen uit koers brengen of nog erger fataal worden. Ze blijven dan rustig "op hun nest" zitten, tot de storm is uitgewoed.
Je zal je nu afvragen waar ik nu precies naartoe wil met dit voorbeeld en wat we daaruit kunnen leren. Wel, ook ons leven is niet vrij van storm en ontij. Dat zou ook niet kunnen want het leven is niet bedoeld om vanaf de geboorte tot het graf zo gemakkelijk mogelijk te verlopen als een warm mes door boter. Nee, we leven dit aardse leven omdat we ervaringen zouden opdoen door onze uitdagingen aan te gaan en daaruit te leren.
Het gedrag van vogels kan ons echter helpen om zélf te weten wat ons te doen staat als er zo'n storm in ons leven opsteekt. Ik bedoel nu niet zozeer op persoonlijk vlak met situaties die je zélf gecreëerd hebt of zelf in de hand hebt maar als er zaken van bovenaf, waar we geen controle over hebben, op ons af komen of waar we moeten mee omgaan.
Niemand is onbekend met crisissen en sommigen zelfs met oorlog, de vraag is dan: Hoe ga je daarmee om? Wat kunnen we het beste doen voor onszelf, onze familie, onze omgeving én het collectief? Wel, dan kunnen we best een plaatsje zoeken waar we deze crisis in de beste omstandigheden kunnen uitzitten en er het beste van maken want... Ook deze uitdaging heeft ons iets te leren, als is dat maar dat onze wereld een tijdje kleiner wordt én dat we, soms willens nillens, teruggeworpen worden op onszelf.
Een crisis kan dus een prima opportuniteit zijn om te leren dichter bij onszelf te komen, dichter bij onze kern te komen en op die manier méér in contact te komen met onze innerlijke stem. Kortom, het is een schitterende kans om "naar binnen te gaan" en jezelf van heel dichtbij te leren kennen.
Onze energie is meestal naar buiten gericht en we zullen altijd moeite doen om andere mensen, andere volkeren, andere werelddelen, andere culturen te leren kennen. Op die manier verbreden we natuurlijk ook onze kennis en worden we enkele ervaringen rijker maar het weerhoud ons er ook van om onszelf te leren kennen en eens naar binnen te keren want daar ligt ook een gigantisch avontuur op ons te wachten!
Dus bij crisissen of oorlogen neem je best afstand van de chaos daarbuiten, en zeker als je er zélf wezenlijk niks aan kan doen, en neem de geboden kans in beide handen om introspectie te doen. Wie ben jij écht...? Waar ben je mee bezig? Wat maakt jou gelukkig? Wat heb je in het verleden gedaan om dat geluk te ervaren? Wat heb je nog niet gedaan om dat geluk te ervaren? Wat en wie wil jij eigenlijk in het diepste van jouw kern zijn? Ben je op weg om dat doel te bereiken? Heb je al enkele doelen bereikt? Wat kan je nog méér? Waar is er nog expansie en groei mogelijk? Wat weerhoud je om dat doel te bereiken? Welke kansen kan je benutten en welke mogelijkheden dienen jou tot niets? Wie of wat staat er jou in de weg? En met een beetje geluk, wanneer je al deze vragen hebt kunnen beantwoorden, heb je een compleet nieuwe visie op jouw leven ontwikkeld en is de storm gaan liggen... Als je wil, kan je dan een andere weg inslaan... Veel succes...!
Mocht je moeilijkheden of vragen hebben bij de gestelde vragen in de bovenstaande tekst of als je op dit thema dieper wil ingaan, kan je mij altijd contacteren via mijn website: https://www.ceres-coaching.be/ .
Ik sta je zielsgraag te woord...
