Ja, ik ben ook in die valkuil getrapt en onlangs ben ik - gelukkig - tot dat inzicht gekomen. Daarom wil ik mijn verhaal heel graag met je delen zodat jij die valkuil niet hoeft in te duikelen.
We komen allemaal ooit in ons leven eens tot op een punt dat we zeggen: "En nu is het genoeg, ik zoek hulp." Dat kan in alle vormen en maten zijn en daar is op zich niks mis mee want op dat punt heb je ook effectief hulp nodig om verder te kunnen. Maar wat als je al jarenlang je pad aan het gaan bent en je toch het gevoel hebt dat je geen meter meer vooruit komt? Waar ligt dan de oorzaak? Heel simpel... Bij mij lag dit gewoon bij mezelf...! Ik vertel je hoe.
Mijn valkuil
Na een normaal en onbewust leven ging ik opeens beseffen dat er méér is tussen hemel en aarde. Dat er méér is dan de dagdagelijkse beslommeringen en de 2 of 3 reisjes die ik maakte per jaar. Het was de start van mijn bewustwording en mijn bewustzijnsontwikkeling.
Ik ontdekte, door de verschillende mensen die mijn pad kruisten, dat er healing nodig was om mijn eigen weg verder te zetten en verdere stappen te kunnen nemen. Aangespoord door de kleine succesjes die in die healing zaten, zocht ik altijd maar verder en verder waarmee ik meer "heel" kon worden en waarbij ik mij meer "heel" kon voelen. Ik stelde doelen voor mezelf voor de toekomst en dat kwam op het volgende neer: "Ik ga eerst dit stukje in mezelf healen en dan kan ik starten met mijn leven!". Zo gezegd, zo gedaan.
Maar na dat healingsproces kwam er nog een stukje naar boven dat om healing vroeg. Ik besloot terug om toch nog eerst dat stukje te healen en daarna zou ik absoluut starten met mijn leven! Toen dat stuk geheald was, vond ik nog een stukje dat ik kon healen. Nu ja, dan ga ik dat toch nog eerst doen vooraleer ik effectief kan beginnen aan mijn leven! Zonder die healing kan ik dat toch niet...!
En zo schoof ik de start van mijn "echte leven" telkens enkele dagen, enkele weken of zelfs enkele maanden op... Ik ga dit eerst vandaag doen en morgen start ik met leven... Ik ga eerst die cursus volgen en nadien zal mijn leven starten... Ik ga eerst nog dit coachingtraject of deze workshop volgen, die healing uitvoeren en volgend jaar kan ik dan beginnen met mijn leven... En dat is de eerste valkuil...! Herkenbaar hoe frustrerend dit is...? En op de duur werd ik daar echt wanhopig van... Maar hoe komt dat nu?
De bedoeling van onze Ziel
De allereerste bedoeling van onze Ziel is om naar die "heelheid" te streven en daarom zijn wij ook op deze aarde geïncarneerd om die roep van de Ziel te beantwoorden zodat de Ziel kan groeien. Dat is ons natuurlijke groeiproces maar daar ligt net ook het gevaar op de loer. Door telkens naar die "heelheid" te willen streven, hebben we de neiging om te stoppen met leven...! Want, we maken onszelf wijs dat ons leven pas kan beginnen als we "geheald" zijn en niks is minder waar...
Ik heb gemerkt dat wanneer een stukje geheald is, er altijd al een ander stukje klaarstaat dat om jouw aandacht smeekt. En dat is absoluut normaal want het healingsproces kan je best vergelijken met het pellen van een ui of ajuin. Je haalt er telkens een laagje af en toch blijft de ui er min of meer hetzelfde uitzien. Dan komt er een volgend laagje los, dan de volgende en zo verder... Zo gaat het ook bij het healingsproces dat in principe ons ganse leven - of zelfs meerder levens - doorgaat...
Zelfs op onze fysieke sterfdag maken wij een healingsproces door want die situatie hebben we nog nooit gehad en zijn we nog nooit - in dit leven althans en met dit bewustzijnsniveau - doorgekomen. Het is dus een illusie dat onze Ziel "héél" wordt in dit ene aardse leven alleen. Het is wel goed dat we ernaar streven en dat dit op zich ons doel is maar we mogen niet in de valkuil trappen dat wij ons echte leven een blijvende halt toe roepen.
Eventjes vertragen
Uiteraard is het goed om op bepaalde momenten van jouw leven te vertragen en intenser met jezelf bezig te zijn dan anders en dat is ook noodzakelijk maar het mag geen blijvend patroon worden. Want als dit een langdurig en blijvend patroon wordt, heb je op een bepaald moment de indruk dat je, ondanks al je spirituele werkzaamheden, geen stap vooruit komt en dan is het tijd om eens te kijken of je toch niet in de valkuil van healing gevallen bent.
Een bizar neveneffect is ook dat je daarom in het besef blijft dat je jezelf "niet goed genoeg" voelt om aan jouw échte leven te beginnen. Dat is dus ook een illusie want jij bent wél goed genoeg want anders was je hier niet en las je deze tekst niet...!
Twee belangrijkste zaken
Dus om niet in de valkuil van de healing te vallen moeten we ons van twee zaken bewust zijn en dat is ten eerste dat healing altijd een deel van ons bewuste leven zal zijn, ongeacht hoe oud we ook worden. Dat is ook de bedoeling van dit leven trouwens. En ten tweede dat wij wél goed genoeg zijn om mét het healingsproces verder ons leven te leiden zoals we dit zelf zouden willen. Niks hoeft ons tegen te houden, ook onze eigen beperkende overtuigingen niet...
Ik wens jou een verrijkend healingsproces gecombineerd met een fantastisch leven waar jij - of je het nu wil of niet - de co-creator van bent...!